Op mijn reis filosoferen in Florence ben ik weer verliefd geworden op studeren. Ik heb altijd een passie gehad voor literatuur en geschiedenis, maar hier nooit een plek voor kunnen vinden. Toen ik uitgenodigd werd voor het DIO-traject bij landmerk leerde ik hoe fijn ik het vond om samen met een gepassioneerde groep mensen oude teksten uit te pluizen en diepe gesprekken te voeren.

In mijn stageperiode op de docentenopleiding heb ik altijd geprobeerd culturele vorming in mijn lessen te verwerken. Ondanks dat het vak Engels vooral woordjes leren betreft tegenwoordig, neigde ik zelf altijd naar het bespreken van geschiedenis en cultuur en ook de beginselen van debatvoering. Niet alleen ik vond dit stiekem leuker dan grammatica en vocabulaire ook mijn studenten waren hier altijd enthousiast over. Bij landmerk krijg ik de kans om hier verder mee aan het werk te gaan.

Het mooiste aan docentschap is voor mij de band met de studenten. Wanneer studenten naar mij toe komen met verhalen over hun vakantie of met nieuwe vragen over het vak, weet ik dat ze zich veilig voelen in mijn klas, dan kan het echte werk beginnen. Bij landmerk hoop ik het beste uit mijzelf te halen en dit door te kunnen geven aan de jongere generaties.